2025 жылдың 9 мамырында әлем миллиондаған өмірді, өлшеусіз қайғы мен өмірге деген мызғымас сенімді білдіретін Ұлы Жеңістің 80 жылдығын тойлайды.
Фото: президенттің баспасөз қызметіАҚырғызстан
Мәңгілік болған жеңіс
80 жас – үш ұрпақ өсіп жететін кезең. Бірақ 1941 жылы туған жерді қорғауға аттанғандардың ерлігі уақыт талабына сай емес.
Ұлы Отан соғысы Кеңес Одағының 27 миллионнан астам азаматының өмірін қиды. Бұл жай ғана статистика емес. Бұл майданнан оралмаған ағайын. Бұл ұлын ұзатып жатқан ана. Бұлар әкелерімен өшіп қалған фотосуреттерде ғана кездесетін балалар. Бұл әрқайсымыз.
«Ешкім де ұмытылмайды, ештеңе де ұмытылмайды» — бұл сөздер бүгінде дұға сияқты естіледі. 1418 күнге созылған соғыста Отан үшін, ертеңі үшін, шаңырақтарымыздың үстінен оқ атпай, жарылыссыз қайтадан күн туғаны үшін адамның қандай қабілетті екенін әлем көрді.
Біздің ортақ өткеніміз
Ұлы Отан соғысындағы Жеңіс тек Ресей тарихы емес. Бұл Қазақстанның, Қырғызстанның, Өзбекстанның, Арменияның, Украинаның, Грузияның, Тәжікстанның және бұрынғы КСРО-ның басқа республикаларының есінде.
Бұл зұлымдыққа иық тірестірген көп ұлтты халықтың ортақ жеңісі.
Мәскеу түбіндегі қырғыз солдаты, Сталинградтағы өзбек дәрігері, жау тылындағы белорус партизаны – бәрі бір ел, бір аспан үшін шайқасты.
9 мамырға арналған салтанатты жиында Қырғызстан президенті Садыр Жапаров ерекше атап өткендей:«Бұл тарихты ешбір күш қайта жаза алмайтындай етіп соғыс туралы шындықты сақтау — біздің қасиетті парызымыз. Біздің аталарымыз бен арғы аталарымыз әлемді фашизмнен қорғады және мұны ұмытуға құқығымыз жоқ».
Неліктен біз ерлік туралы балалар мен немерелерге айтуымыз керек
Бүгінде соңғы ардагерлер өмірден өтіп, жастар цифрлық дәуірде өмір сүріп жатқанда Жеңіс ұрпақтарының ерлігі ақпарат ағынында ерімейтіні ерекше. Әкелеріміздің, аталарымыздың, аналарымыздың, апаларымыздың әңгімелері оқулықтардың беттері ғана емес. Бұл ұлттың адамгершілік негізін құрайтын рухани өзегі. Жадсыз болашақ жоқ.
Философ атап өткендейАнатолий Вассерман:«Қазіргі ұрпақ 1945 жылы 9 мамырда не болғанын білмеуі мүмкін, бірақ ол бір күні 1941 жылдың 22 маусымын бастан кешіреді».
Біз балаларға майданнан келген хаттар туралы, станоктардағы ер адамдарды алмастырған әйелдер туралы, оқ астында қалған жауынгерлерді құтқарған медбикелер туралы айтқан кезде, біз жай ғана есімізде емес, тәрбие береміз. Біз сыйластыққа, төзімділікке, ризашылыққа және борыш сезіміне үйретеміз.
Беларусь жазушысы жазғандайВасиль Быков:«Ес – адамзаттың ар-ұжданы, егер ол өлсе, рухани қараңғылық басталады».
Есте сақтау сабағы – адамзаттың тағылымы
Сондықтан да халықтың ерлігін еске түсіретін оқиғалардың маңызы зор.
«Жад шамы» — соғыста қиылған миллиондаған өмірдің символы ретінде ымыртта мыңдаған шамдар жанған кезде.
«Өлмейтін полк» – көшеде жай адамдар емес, тұтас тағдырлар, ата-баба жүздері ұрпақ қолында, уақыт пен жүректі байланыстырған кезде.
Мектептердегі ерлік сабақтары, тақырыптық көрмелер, ардагерлермен кездесулер, соғыс туралы фильмдер көрсетілімі – мұның бәрі формалдылыққа құрмет емес, жастардың бойында еркіндік пен бейбітшілік тегін емес деген сананы қалыптастыратын өмірлік маңызды сәттер.
Орыс тарихшысы Михаил Мягковтың айтуынша:«Егер біз соғыс туралы естелікті білім беру мәдениетіне кіріктірмесек, ол өмір сүруін тоқтатады және оқулықтағы жай абзац болып қалады. Бұл қауіпті».
Мұндай әрбір әрекет өткен мен болашақтың арасындағы көпір іспетті. Өзгелер өмір сүрсін деп өлгендер мен ертеңгі күні қандай болатынын бүгін шешетіндер арасында.
Бүгінгі Жеңістің мәні
1945 жылғы 9 мамырдағы Жеңістен кейін бізге келген дүние басқаша болды. Бірақ жаңа сынақтар аталарымыз көрсеткен төзімділік пен моральдық қолдауды талап етеді.
Соғысты еске алу өткенге құрмет емес, болашақ алдындағы жауапкершілігіміздің бір бөлігі. Бұл бізге жек көрушіліктің неге апаратынын және енжарлықтың бағасы қаншалықты қымбат екенін еске салады.
Майдангер, жазушы айтқандайКонстантин Симонов:"Өлім — бәрі емес. Бізге өмір сүру құқығын бергендерді ұмытпау керек".
«Мәңгілік алауға басымызды иген сайын біз өткен күн үшін емес, соғыс мүмкін емес болашақ үшін жасаймыз».— деп атап өтті Қырғызстанның қорғаныс министрі мерейтой қарсаңындаБақытбек Бекболотов.
Жүректердегі мәңгілік от
Ардагерлер азайып барады. Әрқайсымыздың осы естеліктің иесі болғанымыз маңыздырақ. Ресми сөздерде ғана емес, балаларға арналған жеке әңгімелерінде, жақсы сақталған ескерткіштерде, «Өлмейтін полк» іс-шараларында, фильмдерде, кітаптарда және мектеп эсселерінде.
Біздің ұмытуға құқығымыз жоқ. Біз оны беруге міндеттіміз. Өйткені Жеңіс жай ғана кездесу емес. Бұл тұтас бір халық көтерілген моральдық биіктік. Ал мұны ұмытсақ, өткенді ғана емес, бүгінгінің қадірін де жоғалтамыз.
Саяси бақылаушыАдижылдар Еркінбаев
Бұл мақала жасанды интеллект көмегімен аударылған