Диаспораи арманиҳои Осиеи Марказӣ решаҳои амиқи таърихӣ дорад.

Аввалин ҷамоатҳои арманӣ дар ин ҷо ҳанӯз дар асрҳои IIIIV эраи мо пайдо шуданд, вақте ки масеҳиени арманӣ аз таъқибҳо ба Мерв, Термез ва дигар шаҳрҳои минтақа кӯчиданд.

Дар тӯли асрҳо тавассути ҷангҳо, кӯчонидан ва забтҳо арманиҳо ба як қисми манзараи фарҳангӣ ва иқтисодии Осиеи Марказӣ табдил ефтанд.

Дар даврони Тимур ҳунармандон ва устодон ба Самарқанд оварда шуданд ва дар асри XIX арманиҳо дар рушди тиҷорат, сохтмон ва саноат дар қаламрави Қаламрави Закаспий нақши муҳим бозиданд.

Имрӯз диаспораи арманӣ, ки тақрибан 120150 ҳазор нафарро ташкил медиҳад, асосан дар Қазоқистон, Узбекистон ва Туркманистон зиндагӣ мекунад. Онҳо дар рушди фарҳанг, илм, варзиш ва иқтисодиети минтақа саҳми назаррас гузошта, қисми мозаикаи беназири бисермиллатӣ Дар Осиеи Марказӣ гардиданд.

Аксҳо: wikimediaorg

Тарҷума бо Истифода Аз Тарҷумони Yandex