Генерал-майор Даир Асанов, Қаҳрамони Иттиҳоди Шӯравӣ, рамзи ҷасорат ва ҷасорати ҳарбӣ гардид. Номи ӯ бо шарофати қаҳрамонии худ дар майдонҳои ҷанги Бузурги Ватанӣ ба таърих ворид шуд.
Асанов бо ордени Ленин, ду ордени ҷанги Ватанӣ дараҷаи I, се ордени Ситораи Сурх, ордени “Нишони Фахрӣ”, се медали “Барои хидматҳои ҷангӣ”, бисер дигарон, инчунин бо мукофотҳои Булғористон мукофотонида шудааст. Ба Ӯ Борҳо Ифтихорномаҳои Ҷумҳурии Қирғизистон, фармондеҳони қӯшунҳои Ноҳияҳои ҳарбии Туркистон ва Осиеи Миена супорида шуданд.
Барои хизматҳо дар таблиғи донишҳои илмӣ ва тарбияи ҳарбӣ-сиесии коргарон ва ҷавонон бо медали ба номи олими барҷастаи шӯравӣ академик Сергей Иванович Вавилов мукофотонида шуда, ба Китоби фахри СССР ва ССР Қирғизистон дохил карда шудааст.
Қаҳрамонии Назди Харков
23 марти соли 1943 барои сержанти ҷавон рӯзи тақдирсоз буд. Дар ҷанг барои деҳаи Пятницкое ӯ ҳашт танк, шаш мошини зиреҳпӯш ва то 40 сарбози душманро нобуд кард.
Ин ҷанг ба ӯ дар синни 21-солагӣ унвони Қаҳрамони Иттиҳоди Шӯравӣ овард. Ин кор на танҳо аз ҷониби низомиен, балки аз ҷониби таърихнигорон низ баҳои баланд дода шуд, ки аҳамияти саҳми қирғизҳоро дар пирӯзии умумӣ таъкид мекарданд.
Аммо, ин аввалин корнамоии қаҳрамон нест. Вай соли 1942 таъмиди ҷангиро қабул кард, вақте ки бо силоҳи худ танкро оташ зад, нуқтаи пулеметро пахш кард ва автомашинаи душманро бо аслиҳа нобуд кард, ки барои он бо медали “барои хидматҳои ҷангӣ”мукофотонида шуд.
Баъдтар Даир Асанов дар ҷангҳо барои муҳосира, шикаст ва асир гирифтани гурӯҳи интихобии нерӯҳои гитлерӣ дар байни дареҳои Дон ва Волга дар мудофиаи Сталинград иштирок кард. Вай тамоми умр омодагии пурқуввати артиллерии нерӯҳои шӯравиро дар Назди Сталинград дар субҳи 26 сентябри соли 1942 дар хотир дошт, вақте ки оташи тӯфонии садҳо тӯпҳо ва минометҳо ба сари гитлерҳо фурӯ рехт. Полки ӯ маҷбур буд, ки дар ҷанги кушод ба танкҳои душман оташ занад.
Дар ин ҷангҳо Даир Асанов тавонист бо оташ аз силоҳи худ чор танк, шаш нуқтаи оташ, автоколонна дар шумораи панҷ автомашина бо аслиҳа ва то 30 гитлерро нобуд кунад. Вай ду маротиба захмӣ шуда, захмӣ шуд, аммо дар сафи ҷангӣ монд. Барои шуҷоат ва ҷасорати нишондодашуда дар ҷанги Сталинград бо орденҳои ҷанги Ватанӣ дараҷаи I ва Ситораи Сурх мукофотонида шудааст.
Саҳми қирғизҳо Дар Пирӯзии Бузург
Иштироки қирғизҳо дар ҷанг васеъ буд: тақрибан 360 ҳазор нафар ба фронт рафтанд, аз онҳо 90 ҳазор нафар барнагаштанд. Бо ордену медалҳо 150 ҳазор нафар ҷанговарон мукофотонида шуда, 73 нафар ба Унвони Қаҳрамони Иттиҳоди Шӯравӣ сазовор гардиданд.
Ин рақамҳо миқеси қаҳрамониро, Ки И.В. Панфилов, фармондеҳи дивизияи 316-уми тирандозии афсонавӣ, ки дар Он ҷо зодагони Қирғизистон хидмат мекарданд, дар суханрониҳои Худ нишон доданд, таъкид мекунанд.
Дар бораи қаҳрамонии қирғизҳо дар ҷанг суханони зиеде садо доданд. Тавре Иосиф Сталин дар муроҷиат ба халқҳои Иттиҳоди Шӯравӣ гуфт: “корҳои шумо абадӣ аст, корнамоиҳои шумо дар асрҳо зиндагӣ хоҳанд кард”.
Мерос ва хотира
Пас аз ҷанг Даир Асанов хидмати худро ба кишвар идома дода, мактаб-интернати Ҳарбиро, ки номи ӯро дорад, роҳбарӣ кард. Дар зери роҳбарии ӯ ҳазорҳо ҷавонон на танҳо тарбияи ҳарбӣ, балки ватандӯстӣ низ гирифтанд. Китобҳои ӯ, ба монанди “барои ҳает дар рӯи замин”, саҳми муҳим дар тарбияи ҳарбӣ ва ватандӯстонаи ҷавонон буданд.
Аз соли 1997 дар нафақа Буда, Даир Асанов кӯшиш мекунад, ки дар ташкили низоми давлатии тарозуи тарбияи маънавӣ-ахлоқӣ ва шаҳрвандӣ-ватанпарварии насли наврас саҳми арзанда гузорад. Охирин Қаҳрамони Иттиҳоди Шӯравӣ дар синни 88-солагӣ 18 сентябри соли 2009 аз олам даргузашт.
Ба ифтихори генерал боғи Ғалаба дар Бишкек номгузорӣ шуд, ки дар он ҷо муҷассама ва инчунин лавҳаи едгорӣ дар хонаи ӯ гузошта шудааст. Ҷоизаҳо ва ашеи шахсии ӯ дар осорхонаи литсейи миллии ҳарбии Қирғизистон ба намоиш гузошта шудаанд.
Даир Асанов намунаи он аст, ки чӣ гуна ҷасорати шахсӣ ба мероси миллӣ ва ҷаҳонӣ табдил меебад.
Ҳикояи ӯ ба наслҳо илҳом мебахшад ва арзиши озодӣ ва сулҳро бо нархи гарон ба даст меорад.
Таърихнигорони Қирғизистон низ борҳо дар бораи нақши истисноии қирғизҳо дар ҷанг сухан гуфтаанд. Масалан, дар яке аз конфронсҳо дар донишгоҳи Славянии Қирғизистон Ва Русия таъкид карда шуд, ки иштироки Даир Асанов ва дигар қаҳрамонон дар муҳорибаи Сталинград ва дигар муҳорибаҳои калидӣ далели рӯҳияи устувор ва ватандӯстии сокинони Қирғизистон мебошад.
Ин суханон тасдиқ мекунанд, ки хотираи қаҳрамонии Асанов, ба монанди дигар собиқадорон, то имрӯз зинда аст ва қаҳрамонии онҳо насли навро барои ҳифзи мероси таърихӣ илҳом мебахшад.
Президенти Қирғизистон Садир Жапаров борҳо аҳамияти қаҳрамонии қирғизҳоро дар солҳои ҷанги Бузурги Ватанӣ таъкид кардааст.
Дар суханрониҳои худ ӯ таъкид мекунад, ки саҳми Қирғизистон дар Ғалаба ҳам дар ҷабҳа ва ҳам дар ақибгоҳ хеле бузург буд.
Беш аз 70 қирғизистон Ба Унвони Қаҳрамони Иттиҳоди Шӯравӣ сазовор гардиданд ва ҳазорҳо нафар бо ордену медалҳо сарфароз гардиданд. Жапаров ба он диққати махсус медиҳад, ки қаҳрамонии шахсиятҳои Ба монанди Даир Асанов намунаи муҳаббати бепоен ба Ватан барои наслҳои оянда мебошад.
Вай қайд кард, ки қаҳрамонии ҷангӣ, истодагарӣ ва меҳнати фидокоронаи собиқадорон то абад рамзи ҷасорат ва ватандӯстӣ хоҳад буд. Президент инчунин дарсҳои Ғалабаро таъкид мекунад, ки зарурати ҳифзи сулҳу ваҳдат, таҳкими давлатдорӣ ва эҳтироми қаҳрамонии ниегонро, ки бо хароҷоти ҷони худ озодии наслҳои ҳозираро таъмин кардаанд, хотиррасон мекунад.
Аксҳо: аз манбаъҳои кушода
Тарҷума бо Истифода Аз Тарҷумони Yandex