Минск, 2 июл, маколаи тахлилии АИ «Карован Инфо»
Дар арафаи Рузи Истиклолияти Беларус президент Александр Лукашенко дар мачлиси тантанави дар Касри Чумхури бо суханронии барномави баромад намуд. Паёми у, ки пур аз хотираи таърихи, тахлили низоми ва даъват ба вахдати милли буд, на танхо хамчун суханронии сарвари давлат, балки хамчун манифести стратегии кишваре, ки дар марзи тагйироти чахони карор дорад, садо дод.
Истиклолият – арзиш ва масъулият
Суханрони бо паёми бунёди огоз ёфт: истиклолият категорияи абстракти нест, балки мехнати харруза ва манфиати вокеи аст. Ин осмони пок, сулх, амният ва эътимод ба фардо аст. Ба гуфтаи Лукашенко, Беларус сиёсати худро дар атрофи ин арзишхо бунёд мекунад ва он чизеро, ки дар чахон нигох дошта шудааст, кадр мекунад, ки дар он чо тахдидхои дур ба назар мерасиданд.
Параллелхои таърихи ва дарсхои гузашта
Президент ба хотираи Чанги Бузурги Ватани диккати махсус дод. Озод намудани Минск 3 июли соли 1944 рамзи на танхо таназзули низоми, балки эхёи маънавии халки Беларус шуд. Лукашенко мукоисахои ташвишоварро байни руйдодхои 80-сола ва тахдидхои муосир гузаронид: афзоиши кудрати харби дар назди марзхо, риторикаи “тахдидхо аз шарк”, манёврхои НАТО бо номи Defender Europe-2025, намоиши силох дар наздикии каламрави белорус.
Вай хотиррасон намуд, ки дар замони чанг Беларус сеяки ахолиро аз даст дод, аз чумла занон, кудакон ва пиронсолон. Ин тачриба на танхо як сахифаи таърих, балки асоси шахсияти коллективи аст, ки онро фаромуш намудан мумкин нест. “Мо таърихи халки маглубнашударо идома медихем. Хотираи корнамоии у масъалаи шаъну шарафи милли аст”, – таъкид намуд президент.
Геополитика: аз Олмон то Шарки Наздик
Лукашенко аз вокеиятхои муосири байналмилали гузашт. Вай изхор дошт, ки Гарб сенарияхои муковиматро дубора месозад: Олмон иктидори низомиро таквият медихад, Полша ва кишвархои Балтика фаъолона мусаллах мешаванд, дар Аврупо иттифокхо бо кудратхои хастаи мухокима намуда мешаванд. Ба гуфтаи у, Беларус инро тахдиди мустаким медонад: “ба суханони набудани ниятхои хашмгин бовар накунед. Ин намоишнома аст. Накшхо кайхо таксим шудаанд.
Лукашенко инчунин, аз Чин пуштибони намуд ва амалхои ИМА дар Шарки Наздикро танкид намуд. Вай ба стандартхои дугонаи чомеаи чахони ишора намуд, ки ба Эрон зарба задан ва курбонии ахолии осоиштаро нодида гирифтан имкон медихад. “Овозхои хомиёни хукук кучоянд? У саволи риторики дод.
Беларус – чониби сулх, аммо барои мудофиа омода аст
Бо вучуди рузномаи ташвишовари беруна, рахбари Беларус бори дигар чонибдории кишварашро ба самти сулх тасдик намуд. Минск чонибдори муколамаи глобали оид ба амният, шароити баробар дар муносибатхои байналмилали мебошад. Аммо, дар айни замон — ва ин як диккати мухим аст — давлат кобилияти мудофиавии худро таквият медихад. Сабаб тачовуз нест, балки хисоби солим аст.
“Хар руз мо бояд ба чанг омода шавем, то аз он канорагири кунем”, — изхор дошт Лукашенко. Вай хатогихои фочиабори соли 1941-ро хотиррасон намуд, вакте, ки кишвар барои хамлаи ногахони омода набуд. Имруз Беларус ба такрори ин хатогихо рох намедихад.
Хулоса: интихоб аз чониби мардум аст
Паёми Александр Лукашенко на танхо ба гузашта нигох намудан, балки ба оянда даъват кардан аст. Дар шароити фишори чахони, чангхои иттилооти ва гибриди, Беларус мавкеи сохибихтиёри ва хакикати таърихиро идома медихад.
Суханронии президент барои чомеаи Беларус ва шарикони беруна як сигнали пуркувват буд: кишвар ба шиддат гирифтан майл надорад, аммо барои посух додан омода аст. Вай дарсхои таърихро ба ёд меорад, сулх ва истиклолияти худро кадр мекунад ва омода аст, ки онхоро бо хар роху восита химоя кунад.
Аксхо аз манбаъхои кушода